Matagalpa en la noche

We hebben om half acht in een pizzeria afgesproken met Jeanette en Ruth. Ik had in de Lonely Planet gelezen, dat dit restaurant lekkere dingen op de kaart had staan en ook flinterdunne pizza's. Jeanette en Ruth waren de stad al in gegaan, ik zou later naar hen toe gaan. Om kwart voor zeven ging ik weg, want het was aan de andere kant van de stad, en in de Lonely Planet stond al dat het moeilijk te vinden was. Buiten miezerde het echter. Dus vest aan plus lange broek (het is hier iets koeler omdat het hoger ligt) en op pad. Na 2,5 blok ben ik weer omgedraaid, want ik werd zeiknat!! In het hotel weer even opgedroogd. Ik twijfelde eerst ff of ik nog wel zou gaan, want ik vond het ook niet heel geslaagd om alleen over straat te lopen in het donker. Maar ik vond het wel raar dat als ik een restaurant aanbeveel, dat ik dan niet zou komen. Toen heb ik een taxi genomen naar het restaurant, voor wel 20 cordoba (=€ 0,57!!) Ik vroeg de chauffeur of hij wist waar de Vita e Bella was, dat wist hij niet. Toen heb ik het hem laten zien op de kaart, dan wist hij het wel. Prijs afgesproken, dus vervolgens ingestapt. Ik zat voorin. Achterin zaten twee mannen. De chauffeur liet de kaart aan de mannen zien, en toen vroegen ze of het een pizzeria was. Dus ik zei "si", toen wist de chauffeur precies waar we heen moesten. Hij zette me bij het steegje af, en vertelde nog duidelijk dat het bij het witte balkon, met de musici ervoor was. Super aardig!! Jeanette en Ruth zaten al te wachten. Ze waren blij dat ik toch gekomen was, ondanks de regen. We hebben heerlijk gegeten tussen allemaal locals. Ruth en in hadden een medium pizza. Het was maar goed dat Jeanette een kleine pizza had, want anders zou het niet op tafel passen!! Het was een super gezellig avond.
Terug gingen we lopen. Jeanette wist de weg. Dus wij er achter aan. Op een gegeven moment, na tien minuten wandelen hadden we toch het gevoel dat we verkeerd gingen. En inderdaad, we waren in plaats van 10 blokken naar links gegaan, 10 blokken naar rechts gegaan... Matagalpa is op een berg gebouwd, dus alles gaat hier steil omhoog/omlaag. Wij weer terug, onderweg kwamen we nog bij een café langs met live muziek. Daar zijn we ff naar binnen gegaan. Ze hadden ook een boekenkast. Tot nu heb ik in elke boekenkast een Nederlands boek kunnen vinden. Ik ging dus even in de kast kijken of er iets tussen stond, en jawel, ik denk wel bijna 10 (!) Nederlandse boeken. Heel apart, want ik ben nog bijna geen één toerist tegen gekomen hier.
Na het café hebben we nog een keer voor de zekerheid de weg gevraagd en toen waren we zo weer thuis.
Al met al was het een geslaagde avond. We hebben heerlijk gegeten, de stad verkend 's avonds per taxi en te voet, leuke gesprekken gehad en veel gelachen.